περιπλίγδην

Α

(κατά τον Ησύχ.) «περιβάδην».

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. περιπλιγ- τού περιπλίσσομαι* (πρβλ. πλίγμα) + επιρρμ. κατάλ. -δην (πρβλ. μίγ-δην)].